Achega se mos un oulor a las
narizes i risas de miles quelores…son
Rosas, senhor, son Rosas, nun ye l milagre de las Rosas mas l çpertar de
todo l que drume ambiernos lhargos de suonhos…Jardin de la Streilha, an Lisboua,
amostra mos l milagre de bida. L Museu João de Deus, eilhi, an zlhado, amostra
mos mimórias de bidas hai muito drumidas. Poucos dies apuis de l salimiento de
l lhibro subre la bida de João de Deus, eiqui stou outra beç.
Amadeu Ferreira ambestiga la bida
i obra de personalidade lhigadas a la lhéngua mirandesa zde hai muito. Albino
Morais Ferreira ye ua dessas personalidades. Fui porsor i andubo pur tierras de
Miranda i ten cartas screbidas para João de Deus i serie buono saber se algua deilhas
falaba de la lhéngua i cultura mirandesa.
Tener antre manos cartas cun 140
anhos, screbidas por personalidades purmeiras desta naçon i lhigadas a la
nuossa lhéngua, ye muita eimoçon! Çfolha-se, lei-se, bei-se l índice, outros
nomes…Manuel Sardinha / Manuel Sardenha… «bei
esse». Letra bien feita, fácele de ler. «Se mais nun fusse yá baleu la pena!». «Cartas i poemas que nun sabie de
la sue eisisténcia.», diç Amadeu Ferreira. Acrecenta: «tantas las horas que passei an bibliotecas para sacar anformaçones
subre Manuel Sardinha!
Quien quejir saber mais subre Abade Manuel Sardinha, baia a
esta morada eiletrónica: http://abadesardina.wordpress.com/.
Cartas, alas adonde mos asseguramos para bolar i antre
airaçadas i temporales, ende bamos a tiempos i mimórias de outros tiempos.
La repunsable pula biblioteca de l museu, dra. Elsa, ye eificiente
i simpatica i an todo mos ajuda. Quaije trés horas se passórun, debrebe se findórun.
De la rebista “ A Harpa” [1873] adonde
muitos scritores de l tiempo screbírun, eiqui queda, para amuostra de l muito
que achemos, un poema de Manuel Sardenha, screbido an castelhano, lhéngua an
que, até agora, nun faziemos eideia de que el habie screbido poemas oureginales: